Wednesday, 24 December 2014


လက္တြိကမလြယ္
.........................

လူမ်ားတိေျပာေရ
အသည္းကြဲလုိ႔ ေကာင္းေကာင္းၾကီးခံစား နီရေရလတ္
ယင္းအခ်ိန္က ေျပာဖူးခေရ
အသည္းကြြဲေက သိီလီဖို့နန္းရာလို ့ ......
လံုး၀ ပေပါ့ ပပါးပါး
ေျပာပစ္ခေစာ္ပါ ......။
မသိေက အသည္းမရွိေရပုဇိန္ရင္ကြဲအတိုင္း.....။

ေဒကုေတာ့ခါ ကိုယ္တိုင္
သံုးနီေရ လက္သံုးစကားျဖစ္နိီယာ..။

အသည္းကြဲေရစကားတခြန္းတည္းကိုေတာေျပာလို့ပနီ
ခ်င္ယာ ။

ကြ်န္ေတာ္ အသည္းမကြဲပါ
တဆီေခ်နာေစာ္ပါရာ.......
ဇာေလာက္ထိ တဆိေခ်နာေလလို့မီးလာေကေတာ့ခါ..
ေအကုခ်ိန္မွာ သူကိုမရလိုက္ယာဆိုေရ
အေတြးေဂါင္ထဲ့ေရာက္လာေက
မ်က္ေရက်မိပါေရလို့
ေျဖလုိက္မိပါေရ..'.'။

လူမျမင္၊
သူမျမင္က်ေရမ်က္ရည္တိေတာ့ကြ်န္ေတာ့
ေျပာဖို႔အေျဖမွာ ပါသိနန္း...။

ေဟာင္းနီေရဒဏ္ရာက အသစ္ျပန္ျဖစ္ေတခါ
ေကာင္းေကာင္းနာၾကင္မိလို့
ကိုယ္ခ်စ္ေတကလိမ္ေမေခ်ပါးမွ
ရင္တခါတခါဖြင့္မိေစာ္
မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ထိန္းျပီးေက
စကားေျပာရေစာ္မလြယ္...။

ဟန္ေဆာင္ၿပီးေက ရယ္ရေစာ္ အခက္ခဲ့ဆံုးပါမနား။

ကြ်န္ေတာ္တပ်င္းခ်စ္ေတမမေခ်က
သူ႔ဟွိမွာ ဟန္မေဆာင္ႏုိင္ဘဲ
မ်က္ရည္တခါတရီက်ဖူးေရ က်ြန္ေတာ္ကို
"ေဒပိုင္စိတ္အားငယ္တတ္ေစာ္ကိုမၾကိဳက္" ပါလဒ္။

ဂ႐ုဏာေဒါေသာနဲ႔ ေျပာေရခ်စ္တံုးေခ်ကိုလည္း
တခုလည္းျပန္ေျပာ မတုံ႔ျပန္ခပါ။

သံပိုင္မာေရလို့ထင္နီခေရကြ်န္ေတာ္ အသည္း….
သံပိုင္မာေရလို့ထင္ထားေရကြ်န္ေတာ္ စိတ္…
ေဒကုေတာ့ခါ တခုလည္းမဟုတ္ပါ
မွန္ေတာ့ခါ အတိတ္က ဒဏ္ရာကုိ မေမ့ႏုိင္သိသေရြ႕
ေဒစိတ္ဒဏ္ရာတိက နာက်င္ နီပါဖို့သိ..။

အခ်ိန္က
အေကာင္းဆုံးသမားေတာ္လို့ေတာ့ေျပာကပ္ပါေရ..…
ေဒကုခ်ိန္ထိေတာ့ခါ မက်က္သိေရ ဒဏ္ရာကို
ထိခိုက္မိခေက
တိုက္ဆ္္ိုင္မူေပၚတိုင္း ဆက္ဆက္ခံုနာနီတံုးပါသိ…..။

ဇာခ်ိန္ထိေတာ့ခါ ေဒဒဏ္ရာ ေဒေ၀တနာတိ
ခံစား နာၾကင္နိပါဖို့လဲ............။


 အမ္းသားၾကီး

No comments:

Post a Comment